Nasko

Nasko.
Nazwisko:
Kiedyś zapytali tego osobnika o nazwisko, odpowiedział jednoznacznie: -Hhhhh… Nie wiem.
Rasa:
Potwór – Jaszczurka.

Wiek:
Maska utrudnia określenie jego wieku, zapomniał ile dokładnie ma lat.
Wygląd:
Niski z niego osobnik, o szczupłej posturze, z długim ciągnącym się po ziemi ogonem. Jest przygarbiony od ciężaru swojego wielkiego, brązowego plecaka. Wszyscy dziwią się, jak może tak chodzić, ponieważ jest od niego większy kilkakrotnie i zawiera w sobie najróżniejsze rzeczy. Nikt nie wie, co dokładnie się w nim mieści – nie licząc szczęśliwców, którzy kupili któryś, ze znajdujących się tam przedmiotów. Podobno nie jest to nic innego jak zbiory z wysypiska śmieci. Przez szczyt plecaka przewieszona jest stara karimata, a po bokach, oprócz znalezisk, ma również przyczepioną charakterystyczną trąbkę, oraz dwie zapasowe maski, które straszą swoim niechlujnym wykonaniem (głównie dzieci). Warto wspomnieć o głównej masce, która zwykle widnieje na twarzy Nasko. Zrobiona jest z kradzionych desek, niegdyś zdobiących cudzy dom. Można na niej dostrzec prymitywny malunek, przypominający żółte oko, ze zwodniczymi elementami, mającymi imitować promienie światła. Jaszczur ma na czubku głowy kitkę z zielonych, pozlepianych włosów. Nosi starą, brudną, wbrew pozorom zieloną tunikę, która jest przewiązana w pasie zardzewiałym łańcuchem. Nie sposób nie wspomnieć o bardzo wygodnych, czubatych butach, rzecz jasna koloru zielonego, oraz sporych, również zielonych rękawicach, mających chronić dłonie podczas poszukiwań.
Charakter:
Jest bardzo energiczną osobą, której ciężko ustać w jednym miejscu. Jest szczęśliwy i wesoły, aż do przesady. Śmiech brzmi bardziej jak duszenie się starej, oszalałej jaszczurki i czasem może budzić niepokój. Tym bardziej, że w większości przypadków jest niekontrolowany. Czasem zdarza mu się być bardzo zapominalskim, a najlepszym tego przykładem jest nieznajomość własnego wieku, czy też noszonych przy sobie przedmiotów. Przez swoją nadmierną ciekawość świata, chęć poznawania nowych osób, oraz najdrobniejszych szczegółów, może wydawać się irytujący. Uwielbia dzielić się wszystkim co ma, a szczególnie handlować. Zdarza mu się sarkastycznie udawać innych. Wiele osób trochę się go obawia, ponieważ przez maskę ciężko odczytać prawdziwe zamiary. Nigdy nie wyrządził nikomu krzywdy swoim zachowaniem. Nie jest skory do walki, nie uznaję przemocy, a kiedy jest zmuszony do kontaktu z ewentualnym zagrożeniem, stara się załagodzić sytuację, na przeróżne sposoby. Rzadko opowiada kawały, nie jest w tym zbyt dobry. Legendy głoszą, że kiedyś udało mu się opowiedzieć naprawdę śmieszny dowcip, lecz niestety go zapomniał.
Historia:
Niewiadomym jest skąd pochodzi nasz wesoły podróżnik i czy w ogóle ma rodzinę. Nigdy nie był skory do rozmów o przeszłości, a próby śledzenia go zwykle kończyły się niepowodzeniem, a to dlatego, że szybko znika z oczu. Zwykle podróżuje po podziemiach, a kiedy nie ma już niczego na sprzedaż, wraca do swojego „małego królestwa”, czyli na wybrzeżu, gdzie znajduje się spora ilość śmieci. Ciężko go znaleźć, pojawia się tylko wtedy, kiedy chce coś upłynnić. Zdarzają się jednak takie momenty, kiedy lokalizacja owego jegomościa jest ułatwiona, a to za sprawą trąbki, na której gra.
Ciekawostki:
Nosi przy sobie małą, gumową kaczuszkę. Wierzy, że przynosi mu szczęście. Mistrzowsko gra na trąbce. Stara się tchnąć nowe życie w rzeczy, które znajduję, zamieniając je w przedmioty codziennego użytku. Fakt, że są prowizoryczne to już zgoła inna historia.